Beowulf is de held van een groot Engels gedicht dat zo oud is – minstens duizend jaar – dat het verhaal een mengeling is van echte en fictieve gebeurtenissen. Zo is het geweest met de volkslegendes van alle mensen. Elke verteller, of minstreel, die het gedicht zong in de zaal van een koning of een nobele krijger, voegde er altijd iets aan toe. Uiteindelijk werd het opgeschreven in de vorm die we nu kennen. Het verhaal vertelt hoe Beowulf van Zweden naar Denemarken zeilde om het Deense koninkrijk te verlossen van een angstaanjagend monster.
Het monster Grendel
Het monster dat Grendel heette, drong al twaalf jaar de koningszaal binnen en doodde mensen. Beowulf worstelde met Grendel en rukte een arm van het monster. Hij volgde Grendels bloedige spoor naar een diepe poel. Beowulf dook naar de bodem van het zwembad en doodde Grendels moeder, een verschrikkelijke waterdemon. De Deense koning beloonde de grote held en Beowulf keerde terug naar zijn vaderland en werd geëerd als de edelste man in het koninkrijk. Eindelijk werd hij koning. Hij regeerde vijftig jaar en de mensen waren welvarend.
Een vurige draak
Maar op een dag werd het land geterroriseerd door een vurige draak die in een grafheuvel woonde die een schat bevatte. De bejaarde Beow ulf gebood zijn mannen om een zekere afstand van de heuvel te blijven. Beowulf stond bij de ingang van de heuvel, waaruit een kokende stroom stroomde, en schreeuwde uitdagend naar de draak. Het beest rende naar buiten, vlammen spuwend, en zijn verschijning was zo verschrikkelijk dat de andere krijgers vluchtten – allemaal behalve één jonge soldaat genaamd Wiglaf. Beowulf raakte gewond in de strijd en zou zijn gedood, maar Wiglaf negeerde het bevel om op afstand te blijven en kwam hem te hulp. Samen met Wiglaf doodde Beowulf de draak en veroverde de schat van de heuvel. Maar Beowulf wist dat hij op het punt stond te sterven aan zijn verwondingen, en dus noemde hij Wiglaf zijn opvolger.
Beowulf beval de mensen om zijn lichaam te verbranden na zijn dood. Zijn mensen bouwden een grote stapel hout en legden daarop het lichaam van Beowulf met zijn wapenrusting en de schat van de heuvel. Toen het tot as was verbrand, maakten ze er een grote hoop stenen op een hoge klif om een teken te zijn voor zeelieden op zee
